βρoυκέλωση

Λοιμώδες νόσημα που προσβάλλει τα ζώα (αγελάδες, κατσίκες, πρόβατα, χοίρους), από τα οποία μολύνεται και ο άνθρωπος. Λέγεται και μελιταίος ή κυματοειδής πυρετός. Η νόσος οφείλεται σε ένα κοκκοβακτηρίδιο, τη βρουκέλατου μελιταίου (brucella melitensis), που απομόνωσε για πρώτη φορά το 1897 ο Άγγλος επιστήμονας Ντέιβιντ Μπρους (1855-1931) στη Μάλτα. Αλλά και άλλες βρουκέλες, όπως της αγελάδας και του χοίρου, προκαλούν β. στον άνθρωπο. Μεταδίδεται κυρίως μέσω της πεπτικής οδού, από το άβραστο ή απαστερίωτο γάλα και τα παράγωγά του που προέρχονται από μολυσμένα ζώα, αλλά μεταδίδεται επίσης και με την άμεση επαφή από τα ούρα και τα λοχεία των ζώων στους κτηνοτρόφους και τους κτηνίατρους. Ο χρόνος επώασης της νόσου στον άνθρωπο ποικίλλει από μία εβδομάδα έως έναν μήνα και διαρκεί, χωρίς θεραπεία, μήνες και συχνά χρόνια. Η β. εκδηλώνεται με πυρετό κυματοειδούς τύπου, που συνοδεύεται από εφίδρωση, έντονο αίσθημα εξάντλησης, νευραλγίες, μυαλγίες και ανορεξία. Ένα συνηθισμένο και χαρακτηριστικό σύμπτωμα είναι η επώδυνη διόγκωση της σπλήνας. Μερικές φορές, η β. εκδηλώνεται με ενοχλήματα και σε διάφορα άλλα συστήματα, όπως για παράδειγμα στο αναπνευστικό (βρογχίτιδα), στο οστεοαρθρικό (οστεομυελίτιδα, αρθρίτιδα) κ.α. Η διάγνωση της νόσου βεβαιώνεται με εργαστηριακές εξετάσεις (αιματοκαλλιέργεια, συγκολλητινοαντίδραση Wright). Η β. είναι συχνή στις μεσογειακές χώρες, όπου υπάρχει εκτεταμένη αιγοτροφία. Στην Ελλάδα ενδημεί στις αιγοτροφικές περιοχές της Θεσσαλίας (Καρδίτσα) και της Ηπείρου. Η θεραπευτική αγωγή της νόσου συνίσταται στη χορήγηση αντιβιοτικών, μεταξύ των οποίων τα πιο αποτελεσματικά είναι συνήθως η χλωραμφαινικόλη, οι τετρακυκλίνες και η στρεπτομυκίνη.